به گزارش “خط شمال” دکتر مرتضی علیجانپور با ذکر این نکته که دیابت نوع یک بیشتر در کودکان و نوع دو آن بیشتر در بزرگسالان دیده می شود، اظهار داشت: دیابت نوع یک 10% کل دیابت را شامل می شود، ولی شایعترین نوع دیابت در کودکان است و بیشتر در سنین 15-7 سالگی دیده می شود ولی در دو طیف سنی 7-5 سالگی و دوره بلوغ، بیشترین احتمال بروز را دارد.
وی تصریح کرد: آمارها نشان می دهد 15 میلیون نفر در دنیا مبتلا به دیابت نوع یک هستند و سالانه 15 هزار مورد جدید از دیابت نوع یک در دنیا تشخیص داده می شوند.
فوق تخصص غدد و متابولیسم کودکان دانشگاه علوم پزشکی بابل افزود: علت بوجود آمدن این نوع دیابت، ظهور پادتن های خاصی در بدن هست که از مدت ها قبل بصورت آهسته و تدریجی افزایش یافته و سبب تخریب سلول های بتا در غده لوزالمعده می شوند (این سلول ها وظیفه ترشح انسولین در بدن را به عهده دارند).
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل ادامه داد: وقتی میزان تخریب این سلول ها بطور متوسط به 90% می‌رسد، افزایش ناگهانی قندخون و در نتیجه علائم بالینی دیابت آشکار می شود.
علیجانپور با ذکر این نکته که علل بروز این پادتن ها شامل فاکتورهای ژنتیکی و عوامل محیطی هستند، اذعان داشت: از عوامل محیطی می توان عفونت های ویروسی (مانند عفونت سرخجه مادرزادی، ویروس های گوارشی و اوریون)، تماس با حشره کش ها و نیز تماس زودرس شیرخوار با پروتئین شیرگاو (یعنی قطع زودرس تغذیه با شیرمادر در شیرخواران) و استرس های سایکولوژیک را نام برد.
وی گفت: تشخیص دیابت در کودکان با اندازه گیری قندخون می باشد و در صورتیکه قند خون ناشتا بالای mg/dl 126 و یا قند 2 ساعت بعد از غذا بالای mg/dl 200 باشد کودک مبتلا به دیابت نوع یک تلقی می شود که در این زمان معمولاً با علائم بالینی دیابت از جمله پرادراری، پرنوشی، کاهش وزن و شب ادراری همراه خواهد بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل در صورت عدم توجه به این علائم و تشخیص بموقع دیابت، می تواند منجر به پیشرفت بیماری و بروز مرحله خطرناکی از دیابت بنام کتواسیدوز دیابتی (DKA) شود که با کاهش سطح هوشیاری و حتی کما همراه می شود.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی بابل ادامه داد: پس در هر کودکی که دچار پرادراری، پرنوشی و کاهش وزن بطور ناگهانی شد باید به فکر بیماری دیابت بود و سریعاً آزمایش قندخون انجام داد.
علیجانپور افزود: بعد از تشخیص دیابت براساس آزمایش قندخون، کودک باید سریعاً در بیمارستان کودکان بستری گردد تا درمان دیابت جهت کودک شروع شود.
وی بیان داشت: در حال حاضر درمان اصلی دیابت نوع یک، جایگزینی انسولین هست و یکی از درمان های مناسب، استفاده از انسولین های قلمی می باشد که بصورت انسولین های سریع الاثر و طولانی اثر موجود می باشد و جهت کنترل قند خون استفاده می شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل ادامه داد: نکته مهم در درمان کودکان مبتلا به دیابت نوع یک این است که از اعمال رژیم تغذیه ای سخت پرهیز شود، چرا که کودکان در حال رشد هستند و اعمال رژیم سخت می تواند سبب اختلال رشد در این بیماران و نیز عصبی شدن آنها شود که بالطبع کنترل دیابت را نیز سخت تر می کند.
وی گفت: والدین و کودکان مبتلا به دیابت یاد می گیرند که براساس میزان مصرف کربوهیدرات های غذایی و محاسبه میزان قند موجود در غذاهای مصرفی (یعنی وعده های اصلی و میان وعده ها) و تزریق انسولین مربوطه، قند خون را در محدوده قابل قبول نگهدارند.
فوق تخصص غدد و متابولیسم کودکان دانشگاه علوم پزشکی بابل یادآور شد: خوشبختانه عوارض ناشی از دیابت نوع یک به نسبت دیابت بزرگسالان کم بوده و ظهور آن طولانی مدت می باشد، لذا در صورت رعایت دستورات تغذیه ای و تزریق بموقع و دقیق انسولین، کودکان دیابتی می توانند زندگی کاملاً نرمالی را داشته باشند و در جنبه های مختلف زندگی اعم از تحصیل و ورزش، فرد موفقی برای جامعه باشند.
