یک روانشناس میگوید: لزوما این گونه نیست که کودکان از خود تاریکی بترسند، بلکه ممکن است از چیزی که فکر میکنند در تاریکی برایشان اتفاق بیافتد، میترسند.
والدین متولد دهه شصت دارای ذهنی باز بوده و فراگیری را در اولویت قرار میدهند، به کودکان خود آموزش داده تا تنوع و گوناگونی را دریابند و به تفاوتها احترام بگذارند. آنها فرزندان خود را با فرهنگها، زبانها و دیدگاههای مختلف آشنا میکنند تا در عین حفظ اصالتها، آنها را به رشد با یک نرم جهانی، تشویق کنند.
سرعت رشد در مراحل کودکی و نوجوانی بسیار سریع بوده و انگار کودکان از مرحله ای به مرحله دیگر ناگهان پرواز می کنند.
بسیاری از افراد با فرزندان خود به گونه ای رفتار می کنند که والدین خودشان با آنها همان رفتار را داشته اند،این موضوع می تواند به این دلیل باشد که آنها دارای والدینی تاثیر گذار بوده اند.