به گزارش “خط شمال” طرح جامع شهر زیرآب مراحل پایانی تصویب را می گذراند، شورای و شهردار و شهروندان گرامی ما باید عنایت و توجه جدی به ان داشته باشند من شاید نتوانم با بضاعت کم وسواد اندکم اهمیت و عمق حقیقت مطلب را انطور که نیاز باشد بیان کنم اما زنگ بیدار باش را به صدا درآوردم.
درتعریف طرح جامع امده این طرح بلندمدت و یک سند رسمی است که در ان نحوه استفاده از زمینهای داخل شهر مسکونی تجاری صنعتی فضای سبز و غیره…..تنظیم ودارای خط مشی بلند مدت است اصولا پس ازتهیه طرح جامع باید در دید ونظر عموم مردم شهر قرار گیرد و با دریافت نظرات مردم واستفاده ازاین نظرات و ارائه ان به مسکن و شهرسازی و شورای عالی شهرسازی و معماری کشور وتصویب یا رد ان درشورای عالی طبق بند۲ از ماده ۲ ق.ش.ع ش م (قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران)اجرا شود.
اما مورد توجه بودن موضوع از اینجا شروع می شود که ادارات و دستگاههای مختلف بقول معروف (سرخرمن است)برای خود حق و حقوقی تعین میکنند و مدیران و کارشناسان انها درجلسات زیاده خواهی و چانه زنی و با لابی گری با مشاور طرح تهیه و ادارات کل استان وارد عمل می‌شوند.
خود این دستگاهها در سطح شهر زمینی ندارند و از زمینهای مردم برای خود کاربری میگیرند و دراینده و درسالهای اتی اگر بودجه ای دریافت کرده اند انرا تهیه نمایند واین مدت معلوم نیست چندین سال طول بکشد یا در طرح مصوب ساماندهی رودخانه تالار درشهر زیراب چند سال پیش تهیه شده و در شهرداری موجود است بستر رودخانه را ۳۰ سی متر و پشت دیواره احداثی هرطرف ده۱۰متر حریم منظور کردند اما حالا بستر را ۴۵ متر ۵۰ متر و بعضی جاها تا ۶۰ متر هم می شود و پشت سد را از ۱۲ متر تا ۲۰ متر چانه زنی میکنند.
بخاطر اینکه درجلسات طرح شورا و شهردار را به عقب نشینی وا دارند سرانه های شهری اعم از مسکونی تجاری تراکم سطح اشغال مساحت قطعات تفکیکی محدوده قانونی شهر و غیره…..و دیگر موارد نیاز ضروری شهر را با عناوین و کلمات کسر میکنند وسپس قطره چکانی افزایش می دهند تا نمایندگان شهر را وادار به خواسته هایشان کنند و از انها امضا بگیرند از شورای محترم و شهردار عزیز انتظار میرود با اطلاع و هوشیاری مراقب باشند و ب اتوانائی و تدبیر مدیریتی در این زمینه را اتخاد کنند تا شهر به تاراج نرفته و حق و حقوق شهروندان پایمال نشود. بشکر خدا در شهر زیراب نخبگان دانشگاهی و مدیران زیادی هستند که می توان از وجود انها بهره گرفت.
یادداشت: موسی گت بابائی
