به گزارش”خط شمال” سالیان طولانی است خطری بزرگتر از کرونا در کمین مردمان این خطه است و تهدید مرگی خطرناک تر از کرونا بر استرس و نگرانی همشهریان سرخ رودی اضافه شده است.
حتما این جمله را شنیده‌اید به سوگ عزیزان نشستن سخت است اما تحمل از دست دادن جوان صد چندان سخت‌تر و قابل تحمل نیست، چه بسیار خانواده ای که در این خطه با امیدی فراوان در حال به ثمره رساندن جوانان خوش فکر و با استعداد خود هستند تا همچون جوانان قبل بتوانند آینده نه چندان دور گره ای از گره مردمان سرزمینشان باز کنند . ولی ترس همه روزه از دست دادن جوان شان استرس و نگرانی‌شان را زیاد و امید و انرژی زندگیشان را کم می‌کند.
کمتر کسی است که قرار باشد فرزند دلبندش از جاده مرگ سرخ رود عبور کند، دل نگران نباشد و کل تایم عبور فرزندش از این جاده جفت دستانش رو به آسمان نباشد و طلب سلامتی عبور نکند.
در هفته دولت جای عنوان برنامه کلنگ‌زنی تعریض و چهاربانده شدن محور سرخ رود به آمل خالی ماند تا همچنان جاده مرگ در انتظار نگاه مسئولان بماند.
جاده سرخ رود به آمل همچنان مورد بی‌توجهی مسئولان قرار دارد تا این محور جزء حادثه خیزترین و مرگبارترین جاده با لقب «جاده مرگ» بماند.
جاده سرخ رود به آمل با قدمتی طولانی از جمله مسیرهای پر تردد مسافران به شهر ساحلی سرخ رود است اما تاکنون هیچ اقدام خاصی درباره آن صورت نگرفت، این بی‌توجهی مسئولان باعث شده که امروز در این جاده تعداد زیادی از جوانان عزیز و مردم بومی این مناطق و حتی مسافران را به کام مرگ بکشاند تا علاوه بر خسارات جانی و مالی، به نوعی باعث افزایش آسیب‌های اجتماعی برای خانواده‌های قربانی شود.
از طرفی این مسیر از میان مزارع کشاورزی عبور می‌کند و جدا از کم عرض بودن جاده و فاقد شانه بودن آن دارای پیچ‌های خطرناک است که در فصل کشاورزی بویژه در زمان‌های بارندگی رانندگی را برای افراد سخت می‌کند.
جاده مرگ سرخ رود نزدیکترین مسیر از پایتخت به ساحل دریاست که به دلیل داشتن جاذبه‌های گردشگری از سرسبزی و گذر از میان مزارع و توریستی بودن شهر سرخ رود موجب تردد مسافرین از سراسر کشور به ساحل زیبای سرخ رود می‌شود باتوجه به عدم تناسب عرض خیابان و رفت و آمد کشاورزان با ادوات کشاورزی این محور از خطرناکترین راه های مواصلاتی مازندران محسوب می‌شود.
با توجه به اینکه هشدار های مکرر شهروندان و ساکنین روستاهای حواشی این جاده در رسانه های جمعی و فضای مجازی به گوش مسئولان شهرستانی، استانی و کشوری رسانده می‌شود اما تاکنون هیچ تصمیم اساسی برای رفع مشکلات این جاده گرفته نشده است.
زنگ خطر این جاده همواره از رسانه‌ها، تریبون نماز جمعه و محافل‌های اجتماعی به صدا در می آید اما کو گوش شنوایی که بشنود فریادهای مادران و پدران و خانواده‌های داغدیده این دیار را.
نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی این خطه بار ها با نطق های مختلف در صحن مجلس زبان خانواده ها شدند و فریاد زدند. اما دولت مردی تاکنون نشنیده، در سال گذشته نامه ای از سوی نماینده فعلی مجلس جهت رفع این مشکل به وزارت مربوطه زده شد علی رغم برپایی بنرهای تقدیر برای نماینده جهت همین اندک اقدام ، هنوز خبری از تحرک مدیران جهت رفع این مشکل دیده نشدو کسی پاسخگو نیست.
نبود برنامه کلنگ زنی در دل جدول برنامه های هفته دولت شهرستان ، مطلبی را می‌رساند که همواره کارهای زود بازده اهمیت بیشتری نسبت به جان جوانان و آیندسازان این منطقه دارد و بر این اساس جاده مرگ در اولویت های مدیران شهرستانی گنجانده نمی شود.
جای تاسف است که اینگونه جان مردمان این دیار بی ارزش قلمداد می‌شود.
امید آن داریم برسد روزی که شاهد آن باشیم حداقل همچون کلنگ هایی که در این شهرستان زده شد و همچنان بر گل نشسته ست ، برای یکبار هم شده کلنگی بر باند کوچک و باریک این جاده فرود آید.
محمد اکبرزاده سردبیر سایت خبری خط شمال
